Jaja, daar zit je dan als koor op de vroege zondagochtend, zonder dirigent. Gelukkig was het geen verrassing en hadden we, nog met dirigent, goed geoefend, maar het blijft wel een beetje spannend.
Het komt wel eens voor in het leven van een koor: je dirigent heeft andere verplichtingen en kan niet bij de viering zijn. Voor ons was dat op zondag 24 april het geval. Als het inseinen van de hulptroepen geen vervanger oplevert blijft er maar één optie over: de viering zingen zonder dirigent…
De repetities voorafgaand aan de viering is er heel hard geoefend met het goed naar elkaar luisteren en het opletten op het inzetmoment in de muziek. Daarnaast hadden we er bij de liedkeuze voor gezorgd dat de nummers grotendeels bekend waren bij de leden.
En dan breekt de vieringdag aan. Een beetje verneus waren we wel en het is ook wel een beetje vreemd als er niet iemand voor je neus staat te zwaaien. Maar de bel gaat, we staan op, Martijn begint met het voorspel, knikt naar ons en we zetten in. Eigenlijk gaat het heel goed. Op een paar kleine schoonheidsfoutjes na verloopt de viering vlekkeloos.
Hoewel de spanning achteraf niet nodig bleek, doen we een volgende viering toch maar weer graag met dirigent voor ons neus.