“Welcome to our family”

Wekenlang hadden we er naar toe geleefd. 8 februari 2015 stond met hoofdletters in ieders agenda. Praise 35 jaar! Maar laten we bij het begin beginnen.
Al in augustus van 2014 werd er door een aantal leden druk adressen gecheckt, brieven gevouwen, in enveloppen gedaan en postzegels gelikt. Deze brieven waren de uitnodigingen aan oud-leden om lekker mee te komen zingen. Tegelijk werden oud-comboleden persoonlijk benaderd om het instrument uit de kast te halen, zodat ze met ons mee konden spelen.
We trapten in november af met een startdag. Na een viering met het huidige Praise deden we met een kleine club oud-leden een speeddate, een zangronde met het themalied en een pubquiz. (onthoud deze laatste u zult hem nog eens zien terugkeren)
De repetities waren redelijk tot druk bezocht en werden afwisselend geleid door Carla en Timo met zelfs nog een repetitie waarbij huidig dirigent Rosalinde en in de tweede helft de jongste Praisedirigent ooit, Renate het spreekwoordelijke stokje overnamen.
Tijdens de repetities was er tijd voor veel zingen, maar ook voor het overbrengen van oude tradities. Zo hebben de mannen van nu het nog nooit gedurfd om zoveel alternatieve teksten te verzinnen. Om nog maar niet te beginnen over alle extra partijen.
Voor alle sappige verhalen uit het verleden hadden we een Praise anekdotedummie. Hierin kon je jouw mooiste verhaal uit het Praiseverleden schrijven. Tijdens de voorbereiding van de eigenlijke viering kwamen we tot het idee om de eerste lezing te vervangen door een mooi verhaal met een drietal anekdotes.
De pauze duurde voor velen te kort. Gelukkig had men tijd zat om deze tijd bij de borrel te trekken. Nadeel van de borrel? De huidige Praisers verwachten vanaf nu knakworst en borrelnootjes bij hun bier in plaats van de gewone zak chips.
En toen was het zo ver. 8 februari 2015. De doortocht zat bijna vol. Maar waar was de anekdotedummie? De eerste lezing moest dus ter plekke vanuit het geheugen geschreven worden. Maar dit was dan wel het enige dat mis ging rondom de viering. Pastor Huub Spaan en diaken Walther Burgering maakten een prima mix van humor en diepgang vermengd met allerhande herinneringen.
Na de (lange) viering was het tijd voor het informele gedeelte. Een broodje warm of koud met soep in het nieuwe parochieel centrum waar WESP tegenwoordig in huist. Na de lunch was het tijd voor een nieuwe pubquiz, maar dit keer een heuse Praisepubquiz. Bij een pubquiz beantwoord je met een groepje mensen allerlei vragen in verschillende categorieën. Degene die wint, verdiende in dit geval de eeuwige roem.
En zo eindigde na een fijne tijd van voorbereiding met elkaar deze mooie lustrumdag. Voor ons volgende keer weer. Want zoals Monique al zei:

“o wat is het toch fijn om een koorlid te zijn…”